de moeite waard

Op deze pagina een aantal persoonlijke dingen die ik de laatste tijd de moeite waard vond.

William Kentridge More Sweetly Play the Dance in het Eye. Een overweldigende 45 meter lange beeldenprocessie die je dwingt tot mijmeren over toen nu en straks.

Het licht in Rembrandts’ Samenzwering van Claudius Civilis in het Rijksmuseum. Een vlammende oranje streep als tafel met de bijeengestoken zwaarden als het fakkelend glorend vuur van vrijheid. Wat ik vroeger zo lelijk vond vanwege de eenoog vervult me nu met rebelse euforie over de achterliggende betekenis

Bill Viola’s video’s in de Nieuwe kerk: Magistrale waterovergoten tenhemelopneming van Tristans en in bloedrode vlammen gedrenkte ondergang van Isolde. Grootse tegenstellingen als meditatieve ervaring.

Daan Roozegaarde die je uitdaagt na te denken hoe de toekomst vanuit het heden er uit ziet: Blijf dicht bij jezelf. Pas 15 jaar geleden vond vrijwel iedereen een mobieltje onzin. Nu kan niemand meer zonder. Disruption voor de advocatuur: conflicten oplossen waarbij partijen zelf verantwoordelijkheid nemen via heldere communicatie.

Dix en Beckman met elkaar geconfronteerd in de Kunsthalle München die hun WO 1 oorlogstrauma ook niet in schilderijen te boven komen. Eerst bijna afgeslacht voor het vaderland, daarna entartet verklaard en moeten vluchten voor het vaderland. Wat verwacht je dan nog van de mensheid en haar ideologieën?

Art as Therapy van de Botton en Armstrong in het Rijksmuseum. Schilderijen moeten niet geëxposeerd worden als onderdeel van de kunstgeschiedenis maar als voorwerp van persoonlijke contemplatie en wat zij voor je kunnen betekenen. Gaat Rembrandt’s  Nachtwacht dan over je eigen eenzaamheid of bij ‘de jongens’ willen horen? Ook al is het misschien niet ooit zo bedoeld: wat wil je er voor jezelf aan betekenis in leggen?

De prenten en vooral ook schilderijen van Gustave Doré in het Quai d’Orsay. Hoe kun je een heel verhaal in 1 beeld dramatiseren. Stripverhalen avant la lettre.

The Walking Dead in twee weken met het hele gezin helemaal afkijken tot en me seizoen vier. Alle dilemma’s van de samenleving in een post-apocalyptische wereld. Prachtig verfilmd door Frank Darabont van de Shawshank Redemption.

En zomaar ineens zag ik op 30 oktober 2013 voor mijn ogen de gigantische iep in de tuin achter mijn kantoor omwaaien. Als zaailing ooit in de tuin aangewerveld, twee eeuwen later als reus omgestormd. Iedere dag trekt het leven verder weg uit de takken en bladeren. Totdat straks de kettingzagen niets meer van hem over zullen laten.

De extreme tegenstelling: het Koreaanse paviljoen op de Biënnale in Venetië. Van een bad van spiegelend licht naar een 4 minuten lange oorverdovende zwarte stilte.

De stilte in de afdeling Middeleeuwen in het Rijksmuseum in je eentje, meteen om 9.00 u vóór de grote drukte.

De 100- jarige die uit het raam klom en verdween. Hilarisch verhaal dat je door alle belangrijke episodes uit de twintigste eeuw leidt.

The Life of Pi. 14-jarige overleeft schipbreuk in reddingssloep met Bengaalse tijger. Een van de meest indringende filmervaringen om samen met je kids te ondergaan. Over hoop, niet opgeven, geloof in de zin van het leven.

Assepoester als sprookjesballet van Het Nationale Ballet. Een droomvoorstelling met oudjaar

Nu snap ik het verschil in werkattitude tussen generaties: omdat de samenleving verandert. Prachtige 10 minuten film op vimeo: All work all play

Het gerenoveerde Stedelijk weer open en een weerzien na lange tijd met mijn favoriet ‘de vrolijke figuur’ van Dubuffet.

Expositie ALL things for HOPE van mijn eigen schilderijen in galerie de Rietlanden in Amsterdam. Genieten met mijn vrienden van de werken in de ruimte waar ze het meest kunnen spreken.

In Memoriam: voor Gerrit Komrij die op 5 juli overleed. De mooiste vertaling ooit van To be or not to be: De vraag is wil ik dood of leven?

Opera: Wagner’s Parcifal, vormgegeven door Pierr Audi en Anish Kapoor. Een indrukwekkende productie rondom een eeuwige zoektocht naar Verlossing in het Muziektheater.

Toneel: Holland Festival: Macbeth waar het bloed van af spatte.

Boek: The Road: Cormac McCarthy. Post-apocalyptische zoektocht in zwart/wit stijl. Pageturner!

Terras: Eye over het IJ in de zon.

Tentoonstelling: Gedroomde Landschappen: de opkomst van het Symbolisme. 2 geschilderde landschappen van de schrijver Strindberg.

Poezie:  Landerige zomermiddag op het Muiderslot. Het Kasteeljuweel, poeziewedstrijd voor scholieren. Met een gedichtje van mijn dochter Anna.

Muziek: Mike del Ferro trio, Journey. Jazz met power in een mix van stijlen.

Observatie: Een meisje in een straat in de Pijp, dat uit piëteit een kruisje slaat als ze voorbij een platgereden duif fietst.

Film: onlangs pas gezien: Falling Down. Michael Douglas gaat ten onder, overtuigd dat hij alleen het goede doet. En voordat hij sterft komt het inzicht: ‘ So I am the bad guy?’