Onenigheid hoeft niet steeds te leiden tot het verbreken van de artistieke samenwerking. Vaak blijkt het mogelijk samen nieuwe wegen te ontdekken zonder dat het tot een breuk leidt. Of om respectvol en zonder gezichtsverlies uit elkaar te gaan. In de afgelopen jaren begeleidde ik kunstenaars, auteurs, een klassiek ensemble en een popband bij onderlinge persoonlijke tegenstellingen en meningsverschillen met hun zakelijke leiding. Ook bij verschil in artistieke visie, getwist over de verdeling van revenuen, of het nakomen van managementafspraken leidde bemiddeling vaak tot creatieve oplossingen. Meer zakelijk getinte problemen rondom toepassing van subsidievoorwaarden (documentairemakers, festivalorganisatie), of gerezen wantrouwen tussen galeriehouder en exposerende kunstenaars werden eveneens via overleg opgelost. Ook was ik als bemiddelaar betrokken bij problemen tussen de zakelijke leiding en technisch directeur van een gezelschap, de betwiste afrekening van royalties tussen een auteur en zijn uitgeverij, gewekte verwachtingen tussen sterrenkok en een investeerder, generatiewisseling bij een gerenommeerde galerie en meerdere echtscheidingtrajecten tussen creatieve mensen. En de onenigheid tussen erfgenamen over de artistieke nalatenschap van een beeldend kunstenaar.
Als een conflict weer in de juiste context geplaatst wordt, kan het functioneel worden, is het nooit alleen destructief. Zeker als de oplossing vertaald wordt in zakelijke, afdwingbare afspraken. Soms komt dat tot stand door vertrouwelijk overleg met ieder apart, om barrières te slechten. Discreet. Soms is een door mij begeleide confrontatie beter. En de kosten blijven vaak beperkt.